Neyim var benim?

Gecmi$iyle yuzle$mekten kacinan insanlar neden hep daha ba$arili oluyor bu lanet olasi dunyada? Vicdan azabi diye bir$eyden haberleri olmadigi icin mi? Ben ne yazik ki her zaman durust bir insan oldum. İstedigim her$eyi cekinmeden soyleyebildim. $imdi geriye baktigimdaysa $unu goruyorum: Zaten cekinilecek yani olan pek de bir$ey yapmami$im bugune dek.

İnsanin kendisiyle cati$masi ne kadar acikli. Sanirim bu duyguyla ilk olarak bundan be$ yil kadar once tani$mi$tim. O zamanlar, ders cali$mayan ama notlari iyi olan, parmakla gosterilen bir ogrenciydim. $u anda da hala parmakla gosterilmeye devam ediyorum, tek fark artik notlarim iyi degil. Neyse, galiba bana bir$eyler olmu$tu. Ayni $imdiki gibi. Bazi $eylerin farkina varmaya ba$lami$tim. Ya$itlarima gore ilk a$ki erken ya$ami$ biri olarak sebepsiz bir komplekse kapilmi$tim belki de. Ama hayir, oyle bir$ey degildi bu, aslina bakarsaniz sorunun cevabi da acikti: basbayagi buyuyordum i$te. Ama buyudukce de kalbimin kuculdugunu hissediyordum. Hep esprili ve iyimser biri olarak taninan ben, beklenmedik bir $ekilde karamsar bir insan olup cikmi$tim. Beni cok iyi taniyan arkada$larim bile bunun nedenini bilemiyorlardi. Aileminse hicbir$ey umrunda degildi. Onlarla tek ileti$imim, yaptigimiz kavgalardi. Etrafima ofkemi sacmiyordum, ama birgun patlayabilecegimi biliyordum. Ve beni korkutan da buydu zaten.

İlk a$k unutulmaz derler, ama inanin onun goz rengini bile unutmu$tum. Aslina bakarsaniz kotu bir cocuk degildim, her$eyden onemlisi sadik bir sevgiliydim. Ama o kadar degi$kendim ki, kimseye bagli kalamiyordum. Her defasinda a$ik oldum, en uzunu iki ay sonunda etkisini yitirdi. İnsanlardan o kadar cabuk soguyordum ki...

Asla dikkatli bir insan da olmadim. Hep ayrintilarla ilgilendim, esas konu hakkinda hic du$unmedim bile. Beni, ozel olmasa da farkli biri yapan buydu belki de. Mesela, Cebimde hicbir zaman sigara ta$imadim. Ama hep sigara ictim. Bana kazik atan insanlar oldu. Ama onlar hakkinda hic kotu du$unmedim. İnsanlara hep iyi davranmaya cali$tim. Ama neden boyle yaptigimi hic anlayamadim. Gecmi$i hatirladikca somurttum, gelecegi du$undukce gulumsedim. Hayat akip gidiyor, seni umursamayacak kadar kendini begenmi$ bir $ekilde hem de. Ne demi$ Bay Dylan: "When you got nothing, you got nothing to lose..." Yani kazanabilmek icin, oncelikle elinde hicbir$eyin olmamasi lazim. Ne? Senin de mi elinde hicbir$ey yok? O zaman kazanmaya meyillisin demektir. Sacma geliyor di mi? Sen onu bir de bana sor.